Deze 19-jarige voskleurige manegepony was onhoudbaar geworden. Er was geen toekomst meer voor. Totdat Nicolette V. en haar 14 jarige dochter Carmen de pony een thuis boden. Maar het ging toch mis. Ik citeer uit de e-mail die Nicolette mij toen stuurde: “Het is ook moeilijk om niet te schrikken als ze op je afkomt. We hebben al vele adviezen gelezen, maar tussen lezen en uitvoeren zit een wereld van verschil. We willen nu niet langer meer tobben en er iemand met ervaring bij hebben.” Na 2 uren met het paard te hebben gewerkt en vervolgens Carmen 1 uur te hebben gecoacht was de pony rustig, bokte en steigerde niet en kon Carmen haar longeren. Van aanvallen was geen sprake meer. De pony liet zich ook kalm inpakken….  Nicolette schreef mij: “Wat een indrukwekkende middag! We hebben nog lang nagepraat. We waren allemaal enthousiast, omdat geen van allen dit had verwacht en voor elkaar had gekregen. We vonden het daarom allemaal bijzonder leerzaam en het heeft Carmen zeer goed gedaan. Ze heeft er nu vertrouwen in dat het beter zal gaan en zit al te popelen om hierin verder te gaan.”